-
1 firmare la pace
гл. -
2 pace
pace f 1) спокойствие, покой, мир; безмятежность perdere la pace -- потерять покой non avere mai pace -- не находить покоя lasciare in pace -- оставить в покое darsi pace -- успокоиться, удовлетвориться mettere l'animo in pace -- успокоиться, примириться (с + S) andarsene in pace -- уйти (себе) спокойно godere un po' di pace -- наслаждаться тишиной <спокойствием>, отдыхать 2) мир, согласие; примирение giudice di pace -- мировой судья vivere in pace -- жить в мире mettere pace -- примирить fare pace -- помириться turbare la pace -- нарушить согласие con tutta lapace -- в полном согласии 3) мир garanzia di pace -- залог мира essere per la pace -- стоять за мир, отстаивать дело мира schierarsi in difesa della pace -- встать на защиту мира su piede di pace -- на мирной основе per una pace stabile e duratura -- за прочный и длительный мир pace al mondo -- миру мир 4) мир, мирный договор pace onorevole -- почетный мир pace separata -- сепаратный мир pace senza annessioni e indennità -- мир без аннексий и контрибуций concludere la pace -- заключить мир firmare la pace -- подписать мирный договор patteggiare la pace -- вести переговоры о мире pace eterna -- вечный покой, смерть in (santa) pace -- в мире, спокойно essere pace а) поквитаться( в игре) б) fam быть квиты dare la pace vinta -- сдаться( в игре) con vostra buona pace -- с вашего позволения non volere né pace né tregua -- быть непримиримым andare in pace а) уйти с миром б) отойти с миром, умереть riposa in pace -- спи спокойно, мир праху твоему -
3 pace
pace f 1) спокойствие, покой, мир; безмятежность perdere la pace — потерять покой non avere mai pace — не находить покоя lasciare in pace — оставить в покое darsi pace — успокоиться, удовлетвориться mettere l'animo in pace — успокоиться, примириться (с + S) andarsene in pace — уйти (себе) спокойно godere un po' di pace — наслаждаться тишиной <спокойствием>, отдыхать 2) мир, согласие; примирение giudice di pace — мировой судья vivere in pace — жить в мире mettere pace — примирить fare pace — помириться turbare la pace — нарушить согласие con tutta lapace — в полном согласии 3) мир garanziadi pace — залог мира essere per lapace — стоять за мир, отстаивать дело мира schierarsi in difesa della pace — встать на защиту мира su piede di pace — на мирной основе per una pace stabile e duratura — за прочный и длительный мир pace al mondo — миру мир 4) мир, мирный договор pace onorevole — почётный мир pace separata — сепаратный мир pace senza annessioni e indennità — мир без аннексий и контрибуций concluderela pace — заключить мир firmare la pace — подписать мирный договор patteggiare la pace — вести переговоры о мире¤ pace eterna — вечный покой, смерть in (santa) pace — в мире, спокойно essere pace а) поквитаться ( в игре) б) fam быть квиты dare la pace vinta — сдаться ( в игре) con vostra buona pace — с вашего позволения non volere né pace né tregua — быть непримиримым andare in pace а) уйти с миром б) отойти с миром, умереть riposa in pace — спи спокойно, мир праху твоему -
4 pace
pace s.f. 1. paix: in tempo di pace en temps de paix; mantenere la pace maintenir la paix, préserver la paix; chiedere la pace demander la paix; turbare la pace troubler la paix. 2. ( trattato) paix: firmare la pace signer la paix. 3. (accordo, armonia) paix, harmonie: in questa famiglia regna la pace la paix règne dans cette famille; la pace domestica la paix du foyer. 4. ( quiete) paix, tranquillité, calme m.: che pace in questa casa! quelle paix dans cette maison!, quel calme dans cette maison! 5. ( tranquillità d'animo) paix, quiétude: non trovare pace ne pas trouver la paix. 6. ( Rel) paix: la pace sia con voi que la paix soit avec vous. -
5 pace
f1) спокойствие, покой, мир; безмятежностьperdere la pace — потерять покойnon avere mai pace — не находить покояlasciare in pace — оставить в покоеmettere l'animo in pace — успокоиться, примиритьсяandarsene in pace — уйти (себе) спокойноgodere un po' di pace — наслаждаться тишиной / спокойствием, отдыхать2) мир, согласие; примирениеgiudice di pace — мировой судьяvivere in pace — жить в миреturbare la pace — нарушить согласиеcon tutta la / buona pace — в полном согласии3) мирgaranzia / pegno di pace — залог мираessere per la / difendere la causa della pace — стоять за мир, отстаивать дело мираschierarsi in difesa della pace — встать на защиту мираper una pace stabile e duratura — за прочный и длительный мир4) мир, мирный договорpace separata — сепаратный мирfirmare la pace — подписать мирный договорpatteggiare la pace — вести переговоры о мире•Syn:Ant:••pace eterna — вечный покой, смертьin (santa) pace — в мире, спокойноessere pace — 1) поквитаться ( в игре) 2) быть квитыandare in pace — 1) уйти с миром 2) отойти с миром, умеретьriposa in pace — спи спокойно, мир праху твоему -
6 pace
f.1.1) мир (m.)di pace — мирный (миротворческий) (agg.)
2) (concordia) согласие (n.), мир (n.); (rappacificazione) примирение (n.)fare pace con qd. — помириться с + strum.
3) (quiete) покой (m.), мир (m.); (calma) спокойствие (n.); (serenità) безмятежность; (silenzio) тишь, тишина2.•◆
giudice di pace — мировой судьяmettersi il cuore (l'anima) in pace — успокоиться (примириться с + strum.)
la pace dei sensi — (fig.) притупление желаний
ora è in pace con se stesso — теперь у него душа на месте (совесть спокойна; его не мучает совесть)
ha sposato Denis con buona pace dei genitori — она вышла замуж за Дениса и родителям пришлось с этим смириться
vorrei passare la domenica in santa pace — я хотел бы провести воскресенье спокойно (без трёпки нервов)
non si dava pace — a) (insisteva) он не унимался; b) (era inquieto) он не находил себе места
-
7 pace sf
['patʃe](gen) peacemettersi l'animo in pace; darsi pace — to resign o.s.
pace! — (fa niente) never mind!
-
8 pace
sf ['patʃe](gen) peacemettersi l'animo in pace; darsi pace — to resign o.s.
pace! — (fa niente) never mind!
-
9 pace
ж.2) мир ( прекращение войны)3) мир, согласие4) мир, покой, спокойствие5) покой, отдых* * *сущ.общ. спокойствие, мир, мирный договор, покой, примирение, согласие -
10 мир
I1) (земной шар, общество) mondo м.••2) ( не монастырская жизнь) secolo м.II1) ( отсутствие вражды) pace ж., concordia ж., accordo м.2) ( отсутствие войны) pace ж.3) ( мирный договор) trattato м. di pace, pace ж.* * *I м.1) ( вселенная) universo, cosmoпроисхождение мира — l'origine dell'universo / del mondo
2) (область вселенной, планета) mondo, pianeta3) (земной шар, Земля, население земного шара) mondo4) (человеческое общество, общественная среда)научный мир — il mondo scientifico; l'ambiente scientifico; comunità f scientifica
5) ( область жизни)мир животных / растений — il mondo animale / vegetale
внутренний мир человека — il mondo interno dell'uomo; interiorità
6) (светская жизнь, в противоположность монастырской жизни, церкви) vita laica / mondana; secolo mотец Феофан, в миру Александр Горохов — padre Feofan, al secolo Aleksandr Gorochov
7) ( сельская община) comunità contadina / rurale••всем миром разг. — tutti insieme, in comune
не от мира сего — sognatore m, che vive fuori di questo mondo
по миру пустить / ходить — mettere / andare in mezzo alla strada; spogliare nudo qd
мир тесен — com'e piccolo il mondo; il mondo e grande come un fazzoletto
уйти / переселиться в иной / лучший мир уст. — passare a miglior vita
II м.сильные / великие мира сего уст. ирон. — potentati m pl, i potenti / padroni della terra / del mondo
1) (согласие, отсутствие вражды, войны) pace f, concordia f2) ( соглашение о прекращении войны) pace f, accordo di pace3) высок. (спокойствие, тишина) pace f, calma f, quiete f, tranquillità f••с миром отпустить кого-л. — lasciare andare in pace qd
мир хижинам, война дворцам! — Guerra ai palazzi, pace alle capanne!
* * *ngener. mondo, pace, universo -
11 мир
I м.происхождение мира — l'origine dell'universo / del mondo2) (область вселенной, планета) mondo, pianeta3) (земной шар, Земля, население земного шара) mondoчемпион мира — campione del mondo4) (человеческое общество, общественная среда)капиталистический мир — la società capitalistaнаучный мир — il mondo scientifico; l'ambiente scientifico; comunità f scientifica5) ( область жизни)мир животных / растений — il mondo animale / vegetaleвнутренний мир человека — il mondo interno dell'uomo; interiorità6) (светская жизнь, в противоположность монастырской жизни, церкви) vita laica / mondana; secolo mотец Феофан, в миру Александр Горохов — padre Feofan, al secolo Aleksandr Gorochov7) ( сельская община) comunità contadina / rurale••не от мира сего — sognatore m, che vive fuori di questo mondoуйти / переселиться в иной / лучший мир уст. — passare a miglior vitaсильные / великие мира сего уст. ирон. — potentati m pl, i potenti / padroni della terra / del mondoстар как мир — vecchio come il mondoлучший из миров — il migliore dei mondi possibiliII м.1) (согласие, отсутствие вражды, войны) pace f, concordia fв семье мир — nella famiglia regna la paceборьба за сохранение мира на Земле — la lotta per la pace sulla terra2) ( соглашение о прекращении войны) pace f, accordo di paceзаключить мир — firmare la pace3) высок. (спокойствие, тишина) pace f, calma f, quiete f, tranquillità f••мир хижинам, война дворцам! — Guerra ai palazzi, pace alle capanne! -
12 мир
I [mir] m. (pl. миры, dim. мирок)1.1) mondo, universo2) mondo; pianeta"Звёзды, даже самые маленькие - всё это миры" (А. Чехов) — "Le stelle, anche le più piccole, sono dei mondi!" (A. Čechov)
3) ( solo sing.) mondo, globo terrestre, Terra (f.)"Настала ночь, весь мир затих" (Н. Некрасов) — "Scese la notte, ogni essere vivente tacque" (N. Nekrasov)
4) (con un attributo, solo al sing.):окружающий мир — realtà (f.)
5) (stor.) comunità contadina2.◆пойти по миру — andare a chiedere la carità, diventare povero
пустить кого-л. по миру — ridurre qd. a chiedere la carità
мы всем миром на него навалились, чтобы он... — l'abbiamo pregato tutti insieme di
всё прекрасно в этом лучшем из миров — va tutto per il meglio in questo magnifico mondo (non potrebbe andare meglio)
3.◇II [mir] m. (senza pl.)1.1) accordo, concordia (f.), pace (f.)2) pace (f.)3) patto, trattato di pace4) avv. миром pacificamente5) calma (f.), quiete (f.)"Я хочу мира, тишины" (А. Чехов) — "Mi manca la quiete, il silenzio" (A. Čechov)
2.◆отпустить кого-л. с миром — lasciar andare qd
мир дому сему! — (scherz.) la pace sia con voi!
-
13 подписать мирный договор
vgener. firmare la paceUniversale dizionario russo-italiano > подписать мирный договор
-
14 firmo
firmo, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] donner de la consistance, affermir, rendre solide, faire ou rendre ferme [pr. et fig.]. - corpora juvenum firmari labore voluerunt, Cic. Tusc. 2, 36: ils voulurent que le corps des jeunes gens fût fortifié par l'exercice. - aestuaria aggeribus et pontibus firmat, Tac. An. 4, 73: il fait dans les lagunes un chemin solide au moyen de chaussées et de ponts. - rem publicam firmare, Cic. Rep. 2, 5: faire un gouvernement solide. - firmare locum magnis munitionibus, Caes. BG. 6, 29, 3: fortifier un lieu par de grands travaux de retranchement. - vocem firmare, Cic. de Or. 3, 227: fortifier la voix. - firmata jam aetate, Cic. Cael. 43: quand l'âge s'est affermi. - animus ratione firmatus, Cic. Clu. 13: esprit que la raison a affermi. - opinio omnium gentium firmata consensu, Cic. Div. 1, 1: opinion consolidée par l'adhésion de toutes les nations. - pacem firmare, Liv. 9, 3: rendre la paix durable. - corpora firmare labore, Cic. Tusc. 2, 15, 36: endurcir le corps par les fatigues. - milites quiete firmare, Curt. 9, 10: laisser reposer les troupes. - part. neutre pro firmato stare, Liv. 4, 7, 3: se tenir solidement, être bien affermi. [st1]2 [-] affermir moralement. - ejus adventus nostros firmavit, Caes. BC. 3, 65, 2: son arrivée raffermit les nôtres. - cf. Tac. An. 1, 71 ; 16, 35. - animum praesenti pignore firmat, Virg. En. 3, 611: ce gage offert lui réconforte le coeur. - firmatus animi, Sall. H. 3, 24: raffermi en son coeur. [st1]3 [-] confirmer, appuyer, assurer. - si vis et natura fati ex divinationis ratione firmabitur, Cic. Fat. 11: si l'on appuie l'existence et les caractères du destin sur la théorie de la divination. - haec omina firma, Virg. En. 2, 691: confirme ces présages. [st1]4 [-] affirmer. - vix quidquam firmare ausim, Tac. An. 1, 18: à peine oserais-je affirmer qqch. - firmare + prop. inf.: affirmer que. --- Tac. H. 2, 9 ; An. 6. 6.* * *firmo, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] donner de la consistance, affermir, rendre solide, faire ou rendre ferme [pr. et fig.]. - corpora juvenum firmari labore voluerunt, Cic. Tusc. 2, 36: ils voulurent que le corps des jeunes gens fût fortifié par l'exercice. - aestuaria aggeribus et pontibus firmat, Tac. An. 4, 73: il fait dans les lagunes un chemin solide au moyen de chaussées et de ponts. - rem publicam firmare, Cic. Rep. 2, 5: faire un gouvernement solide. - firmare locum magnis munitionibus, Caes. BG. 6, 29, 3: fortifier un lieu par de grands travaux de retranchement. - vocem firmare, Cic. de Or. 3, 227: fortifier la voix. - firmata jam aetate, Cic. Cael. 43: quand l'âge s'est affermi. - animus ratione firmatus, Cic. Clu. 13: esprit que la raison a affermi. - opinio omnium gentium firmata consensu, Cic. Div. 1, 1: opinion consolidée par l'adhésion de toutes les nations. - pacem firmare, Liv. 9, 3: rendre la paix durable. - corpora firmare labore, Cic. Tusc. 2, 15, 36: endurcir le corps par les fatigues. - milites quiete firmare, Curt. 9, 10: laisser reposer les troupes. - part. neutre pro firmato stare, Liv. 4, 7, 3: se tenir solidement, être bien affermi. [st1]2 [-] affermir moralement. - ejus adventus nostros firmavit, Caes. BC. 3, 65, 2: son arrivée raffermit les nôtres. - cf. Tac. An. 1, 71 ; 16, 35. - animum praesenti pignore firmat, Virg. En. 3, 611: ce gage offert lui réconforte le coeur. - firmatus animi, Sall. H. 3, 24: raffermi en son coeur. [st1]3 [-] confirmer, appuyer, assurer. - si vis et natura fati ex divinationis ratione firmabitur, Cic. Fat. 11: si l'on appuie l'existence et les caractères du destin sur la théorie de la divination. - haec omina firma, Virg. En. 2, 691: confirme ces présages. [st1]4 [-] affirmer. - vix quidquam firmare ausim, Tac. An. 1, 18: à peine oserais-je affirmer qqch. - firmare + prop. inf.: affirmer que. --- Tac. H. 2, 9 ; An. 6. 6.* * *Firmo, firmas, firmare. Liu. Affermir, Fortifier, Asseurer.\Tabulis hoc Censorum, memoria multorum firmabo ac docebo. Cic. Je le confermeray et prouveray par, etc.\Firmare agrum sepibus. Plin. Fermer, Clorre, Enclore de hayes.\Firmare aluum. Plin. Reserrer le ventre, Affermir, ou R'affermir le ventre.\Animum alicui. Ouid. L'asseurer, et luy oster la crainte qu'il ha.\Corpora cibo firmare. Liu. Enforcir.\Firmare labore corpora iuuenum. Cic. Faire fermes.\Dotem firmare. Terent. Arrester combien on veult donner à sa fille en mariage.\Fidem. Terent. Donner asseurance de sa promesse, Confermer ce qu'on a promis.\Firmare fidem alicui rei. Terent. Faire qu'on la croye.\Foedera firmare dictis. Virgil. Faire ou confermer l'alliance.\Caeteris belli meditamentis militem firmabant. Tacit. Ils confermoyent et asseuroyent.\Moenia vrbis firmauit. Tibull. Il a fortifié.\His rebus pace firmata. Caesar. Arrestee, Confermee.\Promissa numine firmat. Ouid. Elle jure Dieu qu'elle fera ce qu'elle promet, Elle conferme sa promesse par serment.\Soporem firmare alicui. Ouid. Le faire dormir, ou l'endormir bien fermement.\Valetudinem firmare. Tacit. Se renforcir apres qu'on a esté malade.\Pinus vestigia firmat. Virgil. Il tient en sa main un pin pour s'appuyer et marcher plus fermement et seurement.\Firmare. Tacit. Confermer.\Firmare. Tacit. Affermer quelque chose pour veritable.\Firmare aliquid iureiurando. Cic. Confermer, Asseurer. -
15 trattato
m treatisetrattato di pace peace treaty* * *trattato s.m.1 ( accordo, patto) treaty, agreement: trattato commerciale, trade agreement (o commercial treaty); trattato di Roma, ( istitutivo della CEE) Treaty of Rome; firmare, ratificare un trattato, to sign, to ratify a treaty; stipulare un trattato di pace, to draw up a peace treaty; rompere un trattato, to break (o to violate) a treaty* * *[trat'tato] trattato (-a)1. sm(accordo) treatyfirmare/ratificare un trattato — to sign/ratify a treaty
2. aggnon trattato — (prodotto, alimento) untreated (with pesticides)
* * *[trat'tato] Isostantivo maschile1) (saggio) treatise (su, di on)2) dir. treatyII 1.participio passato trattare2.aggettivo [materiale, alimento] processed* * *trattato1/trat'tato/sostantivo m.1 (saggio) treatise (su, di on)2 dir. treaty; trattato di pace peace treaty.————————trattato2/trat'tato/→ trattareII aggettivo[materiale, alimento] processed. -
16 firmo
firmo, āvi, ātum, 1, v. a. [firmus], to make firm or fast, to strengthen, fortify, support (freq. and class.).I.Lit.:II.lacertos,
Lucr. 6, 397:corpora juvenum firmari labore voluerunt,
Cic. Tusc. 2, 15, 36:corpora cibo,
Liv. 27, 13 fin.:vexatos milites quiete,
Curt. 9, 10:praegnantes largo pascuo,
Col. 6, 27, 10:bitumen aeramentis illinitur firmatque ea contra ignes,
Plin. 35, 15, 51, § 182:remedium ad dentium mobilĭs firmandos,
id. 21, 31, 105, § 180:aestuaria aggeribus et pontibus,
Tac. A. 4, 73:vestigia,
Verg. A. 3, 659:gradum,
Quint. 9, 4, 129:alvum solutam,
to bind, Cels. 1, 3; Plin. 14, 18, 22, § 117.—Trop.A.In gen., to fortify, strengthen, secure; to make lasting, durable, permanent:B.(Romulus) urbem auspicato condere, et firmare dicitur primum cogitavisse rem publicam,
Cic. Rep. 2, 3; cf.:urbem colonis firmare,
id. ib. 2, 18; so,novam civitatem,
id. ib. 2, 7:provinciam pace praesidiisque,
id. Fam. 1, 7, 4:locum magnis munitionibus,
Caes. B. G. 6, 29, 3:turres praesidiis,
Sall. J. 23, 1:aditum urbis,
Verg. A. 11, 466:aciem subsidiis,
Liv. 9, 17, 15:latronum opes firmare atque augere,
Cic. Off. 2, 11, 40;in aliquos imperium,
id. Sull. 11, 32:vocem,
id. de Or. 3, 61, 227:firmari consuetudine,
Quint. 11, 3, 24:quorum (hominum) cum adolescentiae cupiditates defervissent, eximiae virtutes firmata jam aetate exstiterunt,
Cic. Cael. 18, 43; cf.:animus adolescentis nondum consilio ac ratione firmatus,
id. Clu. 6, 13:firmata stirpe virtutis,
id. Cael. 32, 79:pacem amicitiamque,
Liv. 9, 3, 10:memoria praecipue firmatur atque alitur exercitatione,
Quint. 1, 1, 36; so,memoriam,
id. 2, 4, 15:opinio omnium gentium firmata consensu,
Cic. Div. 1, 1, 1:non tamen pro firmato stetit magistratus ejus jus,
Liv. 4, 7, 3.—In partic.1.To strengthen in resolution, to encourage, animate:2. 3.cujus adventus Pompeianos compressit nostrosque firmavit, ut, etc.,
Caes. B. C. 3, 65, 2:donec firmaret consilio patres auctor,
Hor. C. 3, 5, 46: suos, Just. 2, 11:plebem hinc provocatione, hinc tribunicio auxilio,
Liv. 3, 55:cunctos alloquio et cura sibique et proelio,
Tac. A. 1, 71:animum exemplis,
id. ib. 16, 35:animum praesenti pignore,
Verg. A. 3, 611:firmatus animi,
Sall. Hist. Fragm. 3, 24, p. 236 ed. Gerl. (ap. Arus. Mess. p. 232 ed. Lindem.).—to confirm, show, prove; to affirm, assert, declare, promise the correctness or truth of a circumstance, statement, etc. (less freq. than confirmo, affirmo):(β).cum intelligat, quam multa firmentur jure jurando,
Cic. Leg. 2, 7, 16:si vis et natura fati ex divinationis ratione firmabitur,
id. Fat. 5, 11:firmatam dare fidem,
Plaut. Mil. 2, 5, 45; so,fidem,
Ter. And. 3, 1, 4; id. Hec. 4, 2, 5:vix quidquam firmare ausim,
Tac. A. 1, 81; 6, 6; id. H. 2, 9:hoc genus in rebus firmandum est multa prius quam Ipsius rei rationem reddere possis,
to prove, Lucr. 6, 917:da augurium, atque haec omina firma,
Verg. A. 2, 691; so,numina,
id. ib. 8, 78.—With object-clauses:seque et ibi futurum, ubi praescripserit et ea facturum, quae imperarit obsidibus datis firmat,
Hirt. B. G. 8, 48, 9; cf.:paratis omnium animis reversuros firmaverunt,
Tac. H. 2, 9:firmare necesse est, nil esse in promptu, etc.,
Lucr. 6, 940.—In pass. with a subject-clause:sata bene provenire firmantur,
Pall. 11, 12. -
17 pax [1]
1. pāx, pācis, f. (zu paciscor, pango, πήγνυμι), der zwischen zwei feindlichen, streitenden, bes. zwischen zwei Krieg führenden Parteien geschlossene Vergleich, der Friede, I) eig.: pax aeterna, Verg. u. Flor.: bona, Liv.: civilis, nach einem Bürgerkriege, Suet.: cruenta, Tac.: fida, Nep.: incruenta, Tac.: inhonesta, Tac.: iniquissima, Cic.: iniusta, Cic.: longa, Curt.: maritima (zur See), Cic.: perpetua, Sall. fr. u. Liv.: pax similis belli, Sen.: summa (tiefste), Cic. u. Tac.: tuta, Cic. u. Liv. – pacis cupidus, Sall.: in pacis artes promptior, Flor. – pacis artes, Curt. u. Flor.: pacis bona (Segnungen), Liv.: ebenso pacis commoda, Cic., u. pacis emolumenta, Tac.: condiciones pacis, Caes. u.a. (s. condiciono. B. 1, Bd. 1. S. 1421): pacis consilia, Liv.: pacis foedus, Vell.: pacis leges (Bedingungen), Liv.: pacis initia (Präliminarien), Varro: merces pacis, Sall. fr.: pacis ornamenta (Bedürfnisse), Cic.: intimus sinus pacis, Plin. pan.: pacis spes, Sall. u. Liv.: summa tranquillitas pacis atque otii, Cic.: pacis auctor, Friedensapostel, Cic. u. Liv.: pacis semper auctor, pacis semper laudator, Cic.: internuntius pacis, Curt.: pacis eius interpres, Liv.: interpres pacis et concordiae, Cic.: pacis bellique moderator, Flor.: pacis nuntius, Cic.: nata filia quasi futurae pacis obses, Sen. rhet.: pacis petendae oratores, Friedensgesandte, Liv.: oratrices pacis et foederis (v. den Sabinerinnen), Liv.: pignora pacis, v. Geiseln, Liv.: reconciliator pacis, Friedensstifter, Liv.: ruptores pacis, Tac.: auctores sponsoresque pacis, Liv.: forum, quod mihi templum quoddam pacis videtur, Ps. Quint. decl. – m. Ang. mit wem? durch cum m. Abl., zB. cum iis, Cic. u. Liv.; oder durch Genet., zB. patris, mit dem V., Ter.: pax Pyrrhi, mit P., Cic.: ebenso Ariovisti, Caes. – Abl. pace, im Frieden, Liv. u.a.; u. Ggstz. bello, Sall. (dah. bei Liv. verb. pace belloque, pace ac bello u. dgl., s. M. Müller II. Anh. zu Liv. 2, 1, 1): velut multā pace, wie im tiefen Fr., Tac. (aber auch in multa pace, Tac. hist. 3, 71): quasi mediā pace, gleichsam mitten im Fr., Tac.: pacis temporibus, in Friedenszeiten, Iustin.: aber auch in pace, im Fr., Sall. u.a. (auch Ggstz. in bello): in pace et otie, Cic.: in media pace, mitten im Fr., Liv. u.a.: cum pace, im Frieden (unbehelligt), zB. alqm dimittere, Cic.: cum bona pace, in gutem Frieden, ohne Störung, unbehelligt, in Ruhe, friedlich, zB. exercitum per fines suos transmittere, Liv., alteri populo imperitare, Liv.: vgl. Fabri Liv. 21, 24, 5. – pacis caritate, aus Liebe zum Fr. (Ggstz. belli amore), Tac. hist. 2, 37. – abnuere pacem (Ggstz. polliceri), Sall.: abnuere has pacis leges, Liv.: accipere pacem, Liv.: accipere pacem quāvis tutā condicione (unter jeder leidlichen B.), Cic.: alqm auctoritate adducere ad pacem, Cic.: adhortari alqm ad pacem, Cic.: agere (halten) pacem, Sall. fr.: agere tranquillam pacem, in Ruhe u. Frieden leben, Liv.: laetos agitare pacem, im frohen Genusse des Fr. leben, Sall. (vgl. quaesitum ab eo, pacem an bellum agitaturus foret, ob er Fr. od. Kr. haben wollte, Sall.): amittere spem pacis, Iustin., spem in perpetuum cum iis pacis, Liv.: aspernari pacem, Liv.: avertere alqm a consiliis pacis, Liv.: docebo ne coagmentari quidem posse pacem, Cic.: colere cum fide pacem, Liv.: componere pacem his condicionibus, Liv.: componere pacem cum Philippo, Liv.: componere qualemcumque pacem, um jeden Preis Fr. schließen, Aur. Vict.: conciliare pacem, Caes., pacem inter cives, Cic., pacem inter se, Enn. fr.: conficere pacem maritimam summā virtute atque incredibili celeritate (v. Pompejus), Cic.: confirmare cum proximis civitatibus pacem et amicitiam, Caes.: continere Galliam in pace, Hirt. b. G.: pax convenit, Sall., pax convenit cum alqo, Liv.: convenit mihi cum alqo de pace, Iustin.: cupere pacem, Sall. u. Flor.: dare pacem, Sall. u. Liv., alci pacem, Liv.: dare alci pacem summam, Cic.: dare alci pacis leges, Liv.: decernere pacem, concordiam et alia huiuscemodi, Sall. fr.: deferre (antragen) pacem hostibus, Liv.: dicere alci pacis leges, Liv.: dimittere pacis condiciones, Caes.: dirimere pacem, Liv., pacem Pyrrhi, Cic.: disturbare pacem et concordiam palam, Sall. fr.: emere pacem pretio, Liv.: eripere alci pacem, Cic.: cum Antoniis (mit Leuten wie Antonius) pax potest esse? Cic.: ulterior Hispania eo anno in pace fuit, Liv.: ubi pax evenerat (erfolgt war) aequitate, Sall.: exercere aeternam pacem, Verg.: exposcere pacem Teucris, Verg.: haec nova iniuria exturbavit (machte zunichte) omnem spem pacis, Liv.: facere pacem, Caes. u.a., pacem cum alqo, Cic. u.a.: ut pax fieret cum Carthaginiensibus, Liv.: pacem facere velle talibus condicionibus, Nep.: pax erat facta per obsidem puerum nobilem, Cic.: pacem facere (stiften) inter Thrasybulum et eos, qui urbem tenebant, his condicionibus, Nep.: firmare cum alqo perpetuam pacem amicitiamque, Liv.: florere (in vollem Maße genießen) bonā pace, Liv.: pacem an bellum gerens, im Friedens- od. Kriegsstande, Sall.: habere pacem (Ggstz. bellum gerere), Cic. u. Sall.: in quadraginta annos tutam pacem habere, Liv.: equidem ad pacem hortari non desino, Cic.: imminuere Bocchi pacem, Sall.: impetrare pacem, Liv.: cum sententia senatus inclinaret ad pacem foedusque faciendum, Liv.: inclinantur ad pacem omnium animi, Liv.: inire pacem cum alqo circa Misenum, Vell.: tanta barbaria est, ut nec intellegant pacem, daß sie vom Fr. keinen Begriff haben, Flor.: eam pacem irritam facere, Liv.: iungere pacem, Nep. u. Liv.: felicior pax est numquam lacessita, quam multo reparata sanguine, Sen.: loqui de pace, Liv.: malle pacem quam bellum od. bellum quam pacem, Sall.: mittere ad Caesarem legatos de pace, Caes.: mittere utroque legatos de pace, Liv.: mutare pace bellum, Sall.: pacem optare magis quam defendere, Sall. fr.: orare pacem, Sall.: dare vere pacem, non tantum ostendere (nicht bloß von ferne zeigen), Liv.: pangere pacem cum alqo, Liv.: paritur pax bello, Nep.: parare pacem, Liv.: parare alci pacem in perpetuum, Liv.: neque bellum neque pacem pati posse, Liv.: petere pacem, Caes. u.a.: pacem petere ab alqo, Nep.: polliceri pacem, Sall.: postulare pacem, Sall.: praestare (aufrecht erhalten) pacem, Sall. fr.: pacem ratam (gesichert) velle, Sall.: reconciliare pacem, Nep.: recuperare pacem, Sall.: redimere pacem obsidibus datis, Caes.: reparare pacem multo sanguine, Sen.: repetere pacem, Sall. fr.: repudiare pacem, Cic. u. Liv.: revocare senatum iam inclinatum a Pyrrhi pace, Cic.: rumpere pacem, Verg.: servare pacem, Vell., pacem cum alqo, Cic.: servire paci, auf den Fr. hinarbeiten, den Fr. anbahnen, Nep.: simulare pacem, Cic. u. Sall.: sollicitare omnium pacem, Liv.: inter duos reges statuitur pax, Iustin.: suadere pacem, Sall. fr.: coepisse suadere pacem, Cic.: turbare pacem, Liv., pacem Italiae, Tac.: uti pace, Fr. haben, Cic.: eo die pace sunt usi, ruhten die Feindseligkeiten, Caes.: velle pacem, Cic. – Plur. paces, Friedensverträge, Friedensschlüsse, Friedenszustände, bella atque paces, Sall. Iug. 31, 20: bella et paces, Hor. ep. 1, 3, 8: bonae paces, glückliche Fr., Segnungen des Fr., Hor. ep. 2, 1, 102: paces perficere, Plaut. Pers. 753: animadvertendum primum, quibus de causis aut quem ad modum constituerint paces, secundum, quā fide et iustitiā eas coluerint, Varro de vit. P. R. 3. fr. 7 (bei Non. 149, 15). – Personif., Pax, die Friedensgöttin, a) der Römer, der Augustus zuerst einen Altar auf dem Marsfelde weihte, an dem dreimal im Jahre (am 30. Jan., am 30. März u. am 4. Juli) geopfert wurde, Suet. Vesp. 9, 1. Ov. fast. 1, 709. Hor. carm. saec. 57. Petron. 124. v. 249. Vgl. Preller Röm. Mythol.3 Bd. 2. S. 250 f. – b) der Griechen = Εἰρήνη, Nep. Timoth. 2, 2.
II) übtr.: 1) der Friede, die Ruhe, a) lebl. Ggstde., des Meeres, pax ipsa tumet, Stat. Theb. 7, 87: sensim infusā tranquilla per aequora pace, Sil. 7, 258: eines Flusses, flumen cum pace delabens Etruscum in mare, Hor. carm. 3, 29, 35: ubi pax fluminis rediit, Flor. 4, 2, 28: der Winde, ventorum paces, Lucr. 5, 1228. – b) der Mienen, des Gemütes, pacem vultus habet, Ov. met. 2, 858. – pax animi (v. Schlaf), Ov. met. 11, 624: pacem mentis habere volunt (carmina), Ov. trist. 5, 12, 4: temperantia pacem affert animis, Cic. de fin. 1, 47: semper in animo sapientis est placidissima pax, Cic. Tusc. 5, 48: pacem demus animo, Sen. de ira 3, 41, 2. – So auch die parenthet. Verbindungen, pace quod fiat tuā, sei nicht ungehalten oder böse darüber, Ter. eun. 466: u. pace tuā dixerim, sei darüber nicht ungehalten od. böse, nimm es mir nicht übel! verzeihe mir meine Worte! (wenn man eine abweichende Ansicht od. tadelnde Bemerkung vorbringt), Cic. Tusc. 5, 12 u.a. (s. Wyttenbach Cic. de legg. 3, 29. p. 438): ebenso pace horum dixerim, Cic. de or. 1, 76: pace loquar Veneris, V. sei darüber nicht böse, Ov. am. 3, 2, 50: pace vel Quirini vel Romuli dixerim, Quirinus oder Romulus mag mir das Wort verzeihen, Cic. de off. 3, 41: pace diligentiae Catonis dixerim, ohne der Gründlichkeit des K. zu nahe treten zu wollen, Vell. 1, 7, 4: pace P. Cassii Scipionisque et Laelii dixerim, Vell. 1, 17, 3: pace maiestatis eius dixerim, seine Majestät möge mir den Ausdruck verzeihen, Vell. 2, 129, 3. – c) die Ruhe, der Friede der Seele im Grabe, excepit illum magna et aeterna pax, er ging zum ewigen Fr. (= zur ewigen Ruhe) ein, Sen. ad Marc. 19, 6: u. auf Grabschriften, hic requiescit in pace N. N., s. Corp. inscr. Lat. 10, 3303 u. ö. – 2) die Gnade, Gunst, der Beistand der Götter, pacem ab Aesculapio petas, Plaut.: ab Iove ceterisque dis pacem ac veniam (Gnade u. Huld) peto, Cic.: pacem veniamque precata deorum, Liv.: iussi pacem deûm exposcere, Liv.: pacem deorum sanguine eorum exposcentes, Iustin.: caesis de more iuvencis exorat pacem divûm, Verg.: occupandam manium ac deae pacem rati, Iustin.: diu non impetrata pax deûm, Liv.: si pax veniaque ab diis impetrata esset, Liv. – 3) die friedliche (röm.) Herrschaft, pax Romana, Sen. de prov. 4, 14; ad Polyb. 15 (34), 1; de clem. 1, 4, 2. Plin. 27, 3. – 4) die wiederhergestellte Ruhe in der Kirche, Ruhe und Friede, Eccl. (s. Bünem. Lact. 5, 13, 10 u. 5, 21, 4). – / Der Abl. paci ist Varro sat. Men. 397 (bei Non. 213, 14) falsche Lesart (Riese u. Bücheler nach Ribbecks Vorschlag patris).
-
18 pax
1. pāx, pācis, f. (zu paciscor, pango, πήγνυμι), der zwischen zwei feindlichen, streitenden, bes. zwischen zwei Krieg führenden Parteien geschlossene Vergleich, der Friede, I) eig.: pax aeterna, Verg. u. Flor.: bona, Liv.: civilis, nach einem Bürgerkriege, Suet.: cruenta, Tac.: fida, Nep.: incruenta, Tac.: inhonesta, Tac.: iniquissima, Cic.: iniusta, Cic.: longa, Curt.: maritima (zur See), Cic.: perpetua, Sall. fr. u. Liv.: pax similis belli, Sen.: summa (tiefste), Cic. u. Tac.: tuta, Cic. u. Liv. – pacis cupidus, Sall.: in pacis artes promptior, Flor. – pacis artes, Curt. u. Flor.: pacis bona (Segnungen), Liv.: ebenso pacis commoda, Cic., u. pacis emolumenta, Tac.: condiciones pacis, Caes. u.a. (s. condicio no. B. 1, Bd. 1. S. 1421): pacis consilia, Liv.: pacis foedus, Vell.: pacis leges (Bedingungen), Liv.: pacis initia (Präliminarien), Varro: merces pacis, Sall. fr.: pacis ornamenta (Bedürfnisse), Cic.: intimus sinus pacis, Plin. pan.: pacis spes, Sall. u. Liv.: summa tranquillitas pacis atque otii, Cic.: pacis auctor, Friedensapostel, Cic. u. Liv.: pacis semper auctor, pacis semper laudator, Cic.: internuntius pacis, Curt.: pacis eius interpres, Liv.: interpres pacis et concordiae, Cic.: pacis bellique moderator, Flor.: pacis nuntius, Cic.: nata filia quasi futurae pacis obses, Sen. rhet.: pacis petendae oratores, Friedensgesandte, Liv.: oratrices pacis et————foederis (v. den Sabinerinnen), Liv.: pignora pacis, v. Geiseln, Liv.: reconciliator pacis, Friedensstifter, Liv.: ruptores pacis, Tac.: auctores sponsoresque pacis, Liv.: forum, quod mihi templum quoddam pacis videtur, Ps. Quint. decl. – m. Ang. mit wem? durch cum m. Abl., zB. cum iis, Cic. u. Liv.; oder durch Genet., zB. patris, mit dem V., Ter.: pax Pyrrhi, mit P., Cic.: ebenso Ariovisti, Caes. – Abl. pace, im Frieden, Liv. u.a.; u. Ggstz. bello, Sall. (dah. bei Liv. verb. pace belloque, pace ac bello u. dgl., s. M. Müller II. Anh. zu Liv. 2, 1, 1): velut multā pace, wie im tiefen Fr., Tac. (aber auch in multa pace, Tac. hist. 3, 71): quasi mediā pace, gleichsam mitten im Fr., Tac.: pacis temporibus, in Friedenszeiten, Iustin.: aber auch in pace, im Fr., Sall. u.a. (auch Ggstz. in bello): in pace et otie, Cic.: in media pace, mitten im Fr., Liv. u.a.: cum pace, im Frieden (unbehelligt), zB. alqm dimittere, Cic.: cum bona pace, in gutem Frieden, ohne Störung, unbehelligt, in Ruhe, friedlich, zB. exercitum per fines suos transmittere, Liv., alteri populo imperitare, Liv.: vgl. Fabri Liv. 21, 24, 5. – pacis caritate, aus Liebe zum Fr. (Ggstz. belli amore), Tac. hist. 2, 37. – abnuere pacem (Ggstz. polliceri), Sall.: abnuere has pacis leges, Liv.: accipere pacem, Liv.: accipere pacem quāvis tutā condicione (unter jeder leidlichen B.), Cic.: alqm auctoritate adducere ad pacem, Cic.: adhortari alqm ad————pacem, Cic.: agere (halten) pacem, Sall. fr.: agere tranquillam pacem, in Ruhe u. Frieden leben, Liv.: laetos agitare pacem, im frohen Genusse des Fr. leben, Sall. (vgl. quaesitum ab eo, pacem an bellum agitaturus foret, ob er Fr. od. Kr. haben wollte, Sall.): amittere spem pacis, Iustin., spem in perpetuum cum iis pacis, Liv.: aspernari pacem, Liv.: avertere alqm a consiliis pacis, Liv.: docebo ne coagmentari quidem posse pacem, Cic.: colere cum fide pacem, Liv.: componere pacem his condicionibus, Liv.: componere pacem cum Philippo, Liv.: componere qualemcumque pacem, um jeden Preis Fr. schließen, Aur. Vict.: conciliare pacem, Caes., pacem inter cives, Cic., pacem inter se, Enn. fr.: conficere pacem maritimam summā virtute atque incredibili celeritate (v. Pompejus), Cic.: confirmare cum proximis civitatibus pacem et amicitiam, Caes.: continere Galliam in pace, Hirt. b. G.: pax convenit, Sall., pax convenit cum alqo, Liv.: convenit mihi cum alqo de pace, Iustin.: cupere pacem, Sall. u. Flor.: dare pacem, Sall. u. Liv., alci pacem, Liv.: dare alci pacem summam, Cic.: dare alci pacis leges, Liv.: decernere pacem, concordiam et alia huiuscemodi, Sall. fr.: deferre (antragen) pacem hostibus, Liv.: dicere alci pacis leges, Liv.: dimittere pacis condiciones, Caes.: dirimere pacem, Liv., pacem Pyrrhi, Cic.: disturbare pacem et concordiam palam, Sall. fr.: emere pacem pretio, Liv.:————eripere alci pacem, Cic.: cum Antoniis (mit Leuten wie Antonius) pax potest esse? Cic.: ulterior Hispania eo anno in pace fuit, Liv.: ubi pax evenerat (erfolgt war) aequitate, Sall.: exercere aeternam pacem, Verg.: exposcere pacem Teucris, Verg.: haec nova iniuria exturbavit (machte zunichte) omnem spem pacis, Liv.: facere pacem, Caes. u.a., pacem cum alqo, Cic. u.a.: ut pax fieret cum Carthaginiensibus, Liv.: pacem facere velle talibus condicionibus, Nep.: pax erat facta per obsidem puerum nobilem, Cic.: pacem facere (stiften) inter Thrasybulum et eos, qui urbem tenebant, his condicionibus, Nep.: firmare cum alqo perpetuam pacem amicitiamque, Liv.: florere (in vollem Maße genießen) bonā pace, Liv.: pacem an bellum gerens, im Friedens- od. Kriegsstande, Sall.: habere pacem (Ggstz. bellum gerere), Cic. u. Sall.: in quadraginta annos tutam pacem habere, Liv.: equidem ad pacem hortari non desino, Cic.: imminuere Bocchi pacem, Sall.: impetrare pacem, Liv.: cum sententia senatus inclinaret ad pacem foedusque faciendum, Liv.: inclinantur ad pacem omnium animi, Liv.: inire pacem cum alqo circa Misenum, Vell.: tanta barbaria est, ut nec intellegant pacem, daß sie vom Fr. keinen Begriff haben, Flor.: eam pacem irritam facere, Liv.: iungere pacem, Nep. u. Liv.: felicior pax est numquam lacessita, quam multo reparata sanguine, Sen.: loqui de pace, Liv.: malle pacem quam bellum od.————bellum quam pacem, Sall.: mittere ad Caesarem legatos de pace, Caes.: mittere utroque legatos de pace, Liv.: mutare pace bellum, Sall.: pacem optare magis quam defendere, Sall. fr.: orare pacem, Sall.: dare vere pacem, non tantum ostendere (nicht bloß von ferne zeigen), Liv.: pangere pacem cum alqo, Liv.: paritur pax bello, Nep.: parare pacem, Liv.: parare alci pacem in perpetuum, Liv.: neque bellum neque pacem pati posse, Liv.: petere pacem, Caes. u.a.: pacem petere ab alqo, Nep.: polliceri pacem, Sall.: postulare pacem, Sall.: praestare (aufrecht erhalten) pacem, Sall. fr.: pacem ratam (gesichert) velle, Sall.: reconciliare pacem, Nep.: recuperare pacem, Sall.: redimere pacem obsidibus datis, Caes.: reparare pacem multo sanguine, Sen.: repetere pacem, Sall. fr.: repudiare pacem, Cic. u. Liv.: revocare senatum iam inclinatum a Pyrrhi pace, Cic.: rumpere pacem, Verg.: servare pacem, Vell., pacem cum alqo, Cic.: servire paci, auf den Fr. hinarbeiten, den Fr. anbahnen, Nep.: simulare pacem, Cic. u. Sall.: sollicitare omnium pacem, Liv.: inter duos reges statuitur pax, Iustin.: suadere pacem, Sall. fr.: coepisse suadere pacem, Cic.: turbare pacem, Liv., pacem Italiae, Tac.: uti pace, Fr. haben, Cic.: eo die pace sunt usi, ruhten die Feindseligkeiten, Caes.: velle pacem, Cic. – Plur. paces, Friedensverträge, Friedensschlüsse, Friedenszustände, bella atque paces, Sall. Iug. 31, 20:————bella et paces, Hor. ep. 1, 3, 8: bonae paces, glückliche Fr., Segnungen des Fr., Hor. ep. 2, 1, 102: paces perficere, Plaut. Pers. 753: animadvertendum primum, quibus de causis aut quem ad modum constituerint paces, secundum, quā fide et iustitiā eas coluerint, Varro de vit. P. R. 3. fr. 7 (bei Non. 149, 15). – Personif., Pax, die Friedensgöttin, a) der Römer, der Augustus zuerst einen Altar auf dem Marsfelde weihte, an dem dreimal im Jahre (am 30. Jan., am 30. März u. am 4. Juli) geopfert wurde, Suet. Vesp. 9, 1. Ov. fast. 1, 709. Hor. carm. saec. 57. Petron. 124. v. 249. Vgl. Preller Röm. Mythol.3 Bd. 2. S. 250 f. – b) der Griechen = Εἰρήνη, Nep. Timoth. 2, 2.II) übtr.: 1) der Friede, die Ruhe, a) lebl. Ggstde., des Meeres, pax ipsa tumet, Stat. Theb. 7, 87: sensim infusā tranquilla per aequora pace, Sil. 7, 258: eines Flusses, flumen cum pace delabens Etruscum in mare, Hor. carm. 3, 29, 35: ubi pax fluminis rediit, Flor. 4, 2, 28: der Winde, ventorum paces, Lucr. 5, 1228. – b) der Mienen, des Gemütes, pacem vultus habet, Ov. met. 2, 858. – pax animi (v. Schlaf), Ov. met. 11, 624: pacem mentis habere volunt (carmina), Ov. trist. 5, 12, 4: temperantia pacem affert animis, Cic. de fin. 1, 47: semper in animo sapientis est placidissima pax, Cic. Tusc. 5, 48: pacem demus animo, Sen. de ira 3, 41, 2. – So auch die parenthet. Verbindungen, pace————quod fiat tuā, sei nicht ungehalten oder böse darüber, Ter. eun. 466: u. pace tuā dixerim, sei darüber nicht ungehalten od. böse, nimm es mir nicht übel! verzeihe mir meine Worte! (wenn man eine abweichende Ansicht od. tadelnde Bemerkung vorbringt), Cic. Tusc. 5, 12 u.a. (s. Wyttenbach Cic. de legg. 3, 29. p. 438): ebenso pace horum dixerim, Cic. de or. 1, 76: pace loquar Veneris, V. sei darüber nicht böse, Ov. am. 3, 2, 50: pace vel Quirini vel Romuli dixerim, Quirinus oder Romulus mag mir das Wort verzeihen, Cic. de off. 3, 41: pace diligentiae Catonis dixerim, ohne der Gründlichkeit des K. zu nahe treten zu wollen, Vell. 1, 7, 4: pace P. Cassii Scipionisque et Laelii dixerim, Vell. 1, 17, 3: pace maiestatis eius dixerim, seine Majestät möge mir den Ausdruck verzeihen, Vell. 2, 129, 3. – c) die Ruhe, der Friede der Seele im Grabe, excepit illum magna et aeterna pax, er ging zum ewigen Fr. (= zur ewigen Ruhe) ein, Sen. ad Marc. 19, 6: u. auf Grabschriften, hic requiescit in pace N. N., s. Corp. inscr. Lat. 10, 3303 u. ö. – 2) die Gnade, Gunst, der Beistand der Götter, pacem ab Aesculapio petas, Plaut.: ab Iove ceterisque dis pacem ac veniam (Gnade u. Huld) peto, Cic.: pacem veniamque precata deorum, Liv.: iussi pacem deûm exposcere, Liv.: pacem deorum sanguine eorum exposcentes, Iustin.: caesis de more iuvencis exorat pacem divûm, Verg.: occupandam manium ac deae————pacem rati, Iustin.: diu non impetrata pax deûm, Liv.: si pax veniaque ab diis impetrata esset, Liv. – 3) die friedliche (röm.) Herrschaft, pax Romana, Sen. de prov. 4, 14; ad Polyb. 15 (34), 1; de clem. 1, 4, 2. Plin. 27, 3. – 4) die wiederhergestellte Ruhe in der Kirche, Ruhe und Friede, Eccl. (s. Bünem. Lact. 5, 13, 10 u. 5, 21, 4). – ⇒ Der Abl. paci ist Varro sat. Men. 397 (bei Non. 213, 14) falsche Lesart (Riese u. Bücheler nach Ribbecks Vorschlag patris). -
19 ♦ peace
♦ peace /pi:s/n. [u]1 pace; calma; quiete; serenità; tranquillità: to be at peace, ( di una nazione) essere in pace; ( di una persona) essere in pace, essere sereno; ( anche, eufem.) giacere in pace, essere morto; peace of mind, pace dello spirito; tranquillità d'animo; peace with honour, pace onorevole; to have peace, essere in pace ( non in guerra); to keep peace, mantenere la pace; to leave sb. in peace, lasciare in pace q.; to make peace, fare la pace; firmare un trattato di pace; a lasting peace, una pace durevole2 (leg., polit.) ordine pubblico: to disturb the peace, turbare l'ordine pubblico; breach of the peace, turbamento dell'ordine pubblico● (polit.) peace accord (o peace agreement), accordo di pace; trattato di pace □ peace camp, campo di pacifisti ( all'esterno di una base militare) □ (in USA) Peace Corps, Corpo dei Volontari della Pace □ (fig.) peace dividend, dividendo della pace □ (polit.) peace enforcement, imposizione della pace con le armi ( a due belligeranti) □ peace-loving, amante della pace □ peace march, marcia della pace □ peace movement, movimento pacifista □ peace offering, (relig.) sacrificio propiziatorio; (fig.) dono di riconciliazione, offerta di pace □ peace officer, poliziotto; sceriffo □ peace process, processo di pace □ peace sign, (gesto fatto in) segno di pace □ to hold (o to keep) one's peace, starsene zitto; tacere; non protestare □ to keep the peace (o the King's peace, the Queen's peace), mantenere la quiete pubblica (o l'ordine pubblico) □ to make one's peace with sb., far la pace con q.; rappacificarsi (o riconciliarsi) con q. □ (relig.) Peace be with you!, la pace sia con te! -
20 ♦ sign
♦ sign /saɪn/n.1 segno; cenno; contrassegno; simbolo; presagio; indizio; sintomo: the sign of the cross, il segno della croce; the signs of the zodiac, i segni dello zodiaco; a sign of approval, un cenno d'approvazione; to show signs of tiredness, dare segni di stanchezza; (mat.) positive [negative] sign, segno positivo [negativo]; a sign of the times, un segno dei tempi; The dove is a sign of peace, la colomba è il simbolo della pace; a sign of spring, un presagio di primavera; the sign of a disease, il sintomo di una malattia; a hopeful sign, un segnale incoraggiante; a telltale sign, un segno rivelatore2 impronta; traccia: Deer signs were plentiful, c'erano molte impronte di cervi; There's no sign of John, di John non c'è traccia3 cartello ( stradale, ecc.): DIALOGO → - Giving directions- Follow the signs for Hucknall, segui i cartelli per Hucknall; insegna ( di negozio, ecc.): inn sign, insegna di locanda; neon signs, insegne al neon; to put up at the sign of the White Hart, alloggiare all'insegna del Cervo Bianco4 (autom.) segnale: road signs, segnali stradali ( verticali; cfr. markers, sotto marker, def. 12); (collett.) segnaletica ( verticale); warning signs, segnali di pericolo ( per lo più triangolari); signs giving orders, segnali di prescrizione (o di divieto: per lo più circolari)● (mil.) sign and countersign, parola d'ordine ( domanda e risposta) □ (autom.) sign bridge, tabellone segnalatore ( posto in alto, attraverso le corsie di marcia di un'autostrada) □ sign-in, registrazione ( in un albergo, ecc.); raccolta di firme ( per petizioni, ecc.) □ sign language, lingua dei segni, linguaggio gestuale, linguaggio mimico dei sordomuti □ sign maker, fabbricante (o pittore) d'insegne □ (leg.) sign manual, firma autografa (spec. di un sovrano) □ sign painter, pittore d'insegne ( di scritte su negozi, ecc.) □ sign-up, di adesione; di arruolamento; ( sport) d'ingaggio: sign-up money, premio d'ingaggio □ sign writer, grafico pubblicitario □ sign writing, grafica pubblicitaria □ to give sb. a sign, far cenno a q. □ to show signs, dare segni: The economy is showing signs of recovery, l'economia sta dando segni di ripresa.♦ (to) sign /saɪn/A v. t.1 firmare; ratificare; sottoscrivere: to sign a contract, firmare un contratto; to sign a petition, sottoscrivere una petizione; DIALOGO → - Paying 1- Can you sign here please?, può firmare qui per favore? NOTA D'USO: - to sign o to mark?-B v. i.1 firmare: Sign here, please, firmi qui!2 fare un cenno; fare un gesto; dare un segnale: He signed for me to go in, mi fece cenno di entrare● to sign an autograph, fare l'autografo □ to sign oneself, firmarsi; (relig.) segnarsi, farsi il segno della croce □ to sign a road intersection, mettere la segnaletica a un incrocio stradale □ ( sport: di un giocatore) to be signed, essere ingaggiato.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
firmare — fir·mà·re v.tr. FO segnare con la propria firma: firmare una cartolina, un assegno, firmare un quadro, per garantirne l autenticità; anche ass.: firmare di proprio pugno; firmare con una croce, con nome e cognome, con un nome falso | estens.,… … Dizionario italiano
pace — 1pà·ce s.f. FO 1a. condizione di un popolo o di uno stato che non sia in guerra con altri o non abbia conflitti, lotte armate in corso al suo interno: mantenere, consolidare la pace, politica, tempo di pace, la pace europea Contrari: belligeranza … Dizionario italiano
pace — {{hw}}{{pace}}{{/hw}}s. f. 1 Assenza di lotte e conflitti armati tra popoli e nazioni | (est.) Conclusione di una guerra: ai vinti fu imposta una pace gravosa; trattato di pace | Firmare la –p, l atto che sancisce la fine delle ostilità; CONTR.… … Enciclopedia di italiano
risolvere — {{hw}}{{risolvere}}{{/hw}}A v. tr. (pres. io risolvo ( o s ) ; pass. rem. io risolvei o risolvetti o risolsi , tu risolvesti , part. pass. risolto , raro risoluto ) 1 (raro) Sciogliere in liquido: risolvere le nubi in acqua | Scomporre,… … Enciclopedia di italiano
RYSVICUM i. e. RYSWYK — RYSVICUM, i. e. RYSWYK pagus celebris, et peramoenus Hollandiae, suburbanus Hagae Comitum, Potentissimi, Augustissimi, Felicissini, Serenissimi VILHELMI III. Magnae Britanniae Regis, Castro sumptuosissimo, magnificentissimo nobilitatus; in cuius… … Hofmann J. Lexicon universale
firma — s.f. [der. di firmare ]. 1. [nome e cognome con cui si sottoscrive una scrittura, un opera d arte, ecc.: apporre la propria f. ] ▶◀ (pop.) firmetta, (non com.) soscrizione, Ⓣ (giur.) sottoscrizione. ‖ (burocr.) vidimazione, visto. ⇓ autografo. 2 … Enciclopedia Italiana
armistizio — /armi stitsjo/ s.m. [dal lat. mod. armistitium, comp. di arma armi e tema di stare fermarsi ]. (milit.) [cessazione delle operazioni di guerra tra eserciti belligeranti e, anche, l atto col quale vengono sospese le ostilità: firmare un a. ]… … Enciclopedia Italiana
LIBERTAS — Dea, cuius templum in Aventino conditum fuit, cum aereis columnis et statuis pulcherrimis a patre Tiberii Gracchi, ex multatitia pecunia. Eidem atrium ibidem fuit: quod ab Aelio Paeto et Corn. Cethego Censoribus, instauratum et auctum: demum et a … Hofmann J. Lexicon universale
imporre — im·pór·re v.tr., v.intr. (io impóngo) 1. v.tr. FO fig., far eseguire, far rispettare: imporre un obbligo, imporre l ordine, imporre una legge; far valere, costringere ad accettare: imporre la propria volontà, la propria presenza; imporre dure… … Dizionario italiano